Originally posted by perspolis#1
View Post
-
Eh it will depend on who the buyer is. Could just mean a different mafia takes over. -
if the dates are precise, I wanted to know when Japan (or ksa?) would play probably Jordan. and would we have a day's advantage. As any little advantage would count at that stage.Originally posted by BacheLot View Post
found it on google image..!! so ??
But it seems both our game in quarters and theirs is played on the same day!
oh well.
we can always hope for a bruising encounter vs saudis and even jordanians for the Japs.
the more battered they get, the better for us
But shd we reach the finals, we could have a day's extra rest.
Comment
-
Short clip of Ashkan's interview with AFC talking about hardship caused by two years of injury and how he ran to hug Masoud (he calls him Mr. Shojaei out of respect). Love this guys character.
https://video.varzesh3.com/video/183...85%D8%A7%D9%86
Go TM!Comment
-
-
Kind of off topic, but do Iranian "commentators" know how to say anything other than "VA HALA, FORSATTTTT!"
Every time I watch highlights in Persian, which thankfully is not that often, that phrase seems to magically appear out of nowhere. "KHOB, HALA....YEK FORSAT, VA..."Comment
-
Wow i god goosebumps when i saw how Dejgah hug Masoud!Originally posted by Futbaldoost View Post
This Team has big Heart and this is our strongest Weapon!Comment
-
Mourinho raises a good point at the very end of this video here (after it cuts back to the IRIB dude): https://www.instagram.com/p/Bs2b2vjFwjI/
Anyone who doesn't appreciate CQ's interest in the long-term future of iranian football, through all the decision, all the risks, all the arguments, he's had over the last 8 years should maybe consider whether Team Melli is the team for them.Comment
-
because they are all beesavad and not real journalist!!Originally posted by freak View PostIRI = FAILEDComment
-
-
I think most of us want that CQ stays but we have to be realistic, after all the things that happen, allOriginally posted by DR Strangemoosh View Post
these envy people that fall behind his back, i cant see CQ staying in Iran after
this Cup.Comment
-
Imagine Iran - Australia in the final!
Ooooohhhhh....now that would be a game to remember! and I'm sure the Aussies will have a lot to prove in that game. 21.5 years!
Comment
-
Do you still believe this team has what it takes to finish the job?Comment
-
^^I do not know but lets take it ONE game at a time for now and see what happensIRI = FAILEDComment
-
So heartwarming, u just melt. Warriors with warm hearts, Masoud is TM's healer.Originally posted by Futbaldoost View PostKeep calm and believe in Fairies and Footballers
RoxanazComment
-
Nice article.
GO TM GO:
آسیا 2019، روزهایی که به ما خوش می*گذرد
کد خبر: 1585497/46 زمان: 23:23 1397/10/30 بازدید: 46,017
گل نمی خوریم، باج نمی دهیم، کم نمی آوریم؛
آسیا 2019، روزهایی که به ما خوش می*گذرد
تیم ملی ایران در چهارمین بازی از جام ملتهای آسیا جنبه های دیگری از دشواری این مسابقات را تجربه کرد، اما باز هم پا پس نکشید و از سد حریف سختکوش خود عبور کرد.
به گزارش ورزش سه، شاید کسی تصور نمی کرد حتی در صورت رویارویی با ژاپن، استرالیا و کره هم یک بازی در جام ملتها برای ایران به این سختی شروع شود. پنالتی، آن هم در ثانیه پنجاه! بله، غافلگیر شدیم. مقابل تیمی که احتمالا انتظارش را هم نداشتیم. سیو استثنایی بیرانوند اما همان تصویری را حقیقت بخشید، که ما در آن لحظات ساخته بودیم. می خواستیم یک بار دیگر هم ناکامی رونالدو را مقابل دروازه خودمان ببینیم. این بار در صورت یک کاپیتان سرخ پوش دیگر.
عمان احتمالا آموزنده ترین حریف برای تیم کی روش بوده و بسیار بیشتر از هر تیم دیگری باعث می شود کادر فنی تیم ملی برای بازی های آینده به تکاپو بیافتند. ایران بعد از مهار بیرانوند به یک دستاورد ویژه رسید؛ برگشتن به بازی را تجربه کرد، بدون اینکه گلی خورده باشد. این تیم اصلا به این راحتی ها گل نمی خورد. خیال ها که راحت شد، ضربان ها که به سرعت عادی خود برگشتند، تیم رفته رفته حالت طبیعی خود را پیدا کرد. البته باز هم نه به صورت کامل. هوشیاری به تیم برگشت و جهانبخش مامور نشان دادنِ آن بود. ستاره ای که در زمان های پا به توپ شدن، ما را یاد علی جهانِ همیشگی نمی انداخت، از یک توپ مرده برایمان گل ساخت. یک گلِ مهم. شاید گل رسیدن به فینال.
بعد از گل جهانبخش دیگر همه خیلی آسوده تر شده بودیم. همه چیز نرمال بود. هر از گاهی شوت یا حمله ای از عمان می دیدیم که یادمان بیافتد دیگر از مرحله گروهی خارج شده ایم. اما باز هم ضربه ها به دفاع و دروازه مان کاری نبودند.
وقتی استارت بازی خوب را زدیم، منتظر پررنگ شدن نقش مهاجمان تیم بودیم. همین اتفاق هم برایمان یک پنالتی به ارمغان آورد. اگر کسی بازی را ندیده باشد هم می تواند حدس بزند گرفتن پنالتی کار چه بازیکنی بوده است. زرنگی طارمی را دژاگه به بار نشاند تا به کنایه ثابت کند خوب پنالتی زدن کار هر کاپیتانی نیست.
نیمه دوم هم همانطور که خواستیم پیش رفت. وقتی 2 گل جلو باشیم و فشاری روی بازیکنان نباشد، می توان روند دقایق باقی مانده بازی را پیش بینی کرد. دیگر حتی خبری از همان تک حمله های عمان هم نبود. 45 دقیقه دوم بازی عمان، شبیه 90 دقیقه بازی با یمن و ویتنام بود. مسلط، برتر و البته با چاشنی احتیاط، شبیه به آنچه در دیدار مقابل عراق دیده بودیم.
این تیم امشب با وجود اشتباهات کم تعدادی که در زمین از خود نشان داد، پرچم ایران را جدی تر از هر زمانی به عنوان یک مدعی جدی قهرمانی آسیا بالا برد. تیمی که یک قلب قرص به خاطر دروازه بانش دارد، مدافعانی مستحکم و بازیساز دارد، از هافبک های جنگنده و خلاق بهره می برد و گلزنی را به مهاجمانی سپرده که دیر یا زود کار را برای حریفان تمام می کنند. چنین تیمی آماده است برای قهرمانی.
جلوی تیمی با این قدرت، چه کسی جز خودش می تواند بایستد؟ این تیم با همین قدرتی که در زمین از خود نشان می دهد، باید خارج از زمین هم بایستد و اجازه به هیچ نیرویی از بیرون و درون برای حاشیه سازی ندهد. قهرمانی در جام ملتها آنقدر سخت است که همه فکر می کنیم یک مسیر بسیار طولانی تا آن باقی مانده، اما وقتی روی تقویم مرور کنیم، تنها 12 روز به آخرین سوت این جام مانده. سال ها برای این جام صبر کرده ایم، نه برای شروعش. برای آخرین لحظه اش. برای پایان جام و پایان یک انتظار. صرف نظر از اینکه در جام 2023 چه کسی روی نیمکت ایران می نشیند، همه ما می خواهیم چهار سال بعد جام ملتها را با غرور یک مدافع عنوان قهرمانی آغاز کنیم. وقتی این دارایی ارزشمند در دستان ماست، چرا حداکثر دوازده روز دیگر صبر نکنیم تا بعد از آن هرکه خواست نبش قبر کند و به دنبال مقصر اتفاقات مختلف بگردد.
باید خوش گذرانی هایمان را از این 90 دقیقه ها فراتر ببریم. تعمیم بدهیم به هر روز. هر روزِ این تورنمنت. اگر انتقادها و اختلاف نظرها را چند روز کنار بگذاریم، احتمالا فرصتی وسیع خواهیم داشت، که هم منطقی و صبورانه انتقاد کنیم، هم با تمام وجود خوش بگذرانیم. با این تیم، بیشتر از چند 90 دقیقه باید خوش گذراند، اگر تحمل کنیم.
علی عشق*آبادی
https://www.varzesh3.com/news/158549...B0%D8%B1%D8%AFComment
Comment